İşletmelerde Çok Katmanlı Sistemler ve Yönetişim Eğitimi
Çok Katmanlı/Boyutlu Sistemler kavramı 1960 ve 70lerin sistem teorisinden kaynak alan ve öncelikle siyasette, diğer yandan teknik sistemlerin analizinde uygulama sahası bulmuştur. Batıda yaygın olarak sosyal bilimlerin disiplinlerinde, özellikle siyasal bilimlerde kullanılmaktadır. Çok katmanlı sistemler (Alm. Mehrebenensysteme, İng. multi-level governance) çeşitli yatay ve dikey karar alma yapılarının karmaşık ilişkisel-birbirine geçişli değerler dizinini tanımlamakla beraber, yönetim bilimi çerçevesinde devlet, toplum, grup ve bireyler arası yapılanmaların da incelenmesinde ve değerlendirilmesinde çok yönlü bakış açıları sunma kapasitesine sahiptir. 21. Yy. itibarıyla küreselleşmenin olgunlaşma evresine girdiği son 15 yılda oluşan kürevi gelişmeler ve bunun bir sonucu olarak -paradoksal görünse de- yerelleşme olgusu dikkat çekicidir.
Çok katmanlı sistemler birincil bağlamda devlet organizasyonunun klasik biçimlerinde kök salan yetki sınırlarının ve bu düzlemde oluşan bütünsele ilişkin hiyerarşik yapılanmalarının yeni küresel kökenli ve bireyin geniş bir hareket, aksiyon alanı kazandığı düzenlerde daha fazla sürdürülebilir olamayacağını ortaya koymuş, ikincil olarak ilk tespitten hareketle yönetim tarzının ve sistemlerinin de bu meyanda klasik anlayışlar üzerinde devam edemeyeceği tezini öne sürmüştür. Yeni tez, yönetim olgusunun yaşanana ve gelişime göre daha farklı bir boyuta evirildiğini savunmakta ve yeni yönetim tarzını Yönetişim (İng. Governance) kavramı altında tanımlamaktadır. Bu kavram da, süregelen gelişmeler doğrultusunda çeşitli tasniflemelerle izah edilmektedir: Küresel Yönetişim, Kamu Yönetişimi, Yerel Yönetişim, İyi Yönetişim, Şirket-Tüzel Yönetişim, Çevresel Yönetişim.
Günümüzdeki haliyle çok katmanlı sistemler olgusu, yönetişim kavramıyla beraber araştırma, analiz, değerlendirme ve öneri içeren çeşitli konulara ilişkin çalışmalar için kuramsal alt yapılar sunmaktadır. İşletmelerde Çok Katmanlı Sistemler ve Yönetişim konu başlıklı bu eğitim, ilgili tematiğin şirketlerin işletme felsefelerine ne yansıtılabileceğini ve uygulama açısından ortaya koyacağı imkânları sunmaktadır. Bu alanda Türkiye henüz bakir sayılabilecek bir düzeyde olup, bilhassa işletmesel temelde Türkçe literatürde çok az sayıda araştırma bulunmaktadır.
Eğitim içeriği
- Kavram ve Tarihçe
- Etik İlke ve Değerler
- Yönetişim: Siyasi ve Kamusal Alandan Çalışma Hayatına Değişim Projesi
- Çalışan ve Yönetim İlişkileri
- Yönetimin Dinamiklerindeki Problem: İşin Öncelliği ve Yabancılaşma
- Analojik Yaklaşım: Kamusal Alanın Analizi
- Yönetişim ve Kurumsal Yönetim Sorunsalı
- Merkez sorunu: İş ve İnsan İkilemi
- Katılımcılık İlkesi: Birlikte Karar Alma
- İşveren Bakış Açısının Değişimi: Ufuk Genleşmesi
- Çalışma Politikasının Kapsayıcılığı
- Şeffaflık/Saydamlık: Çok Söylenip Az Yapılan
- Yönetişim Olgusuna Sistematik Yaklaşım
- Hesap Verebilirlik: Mekanizmaların Kurulumu
- Edilgenlikten Aktifliğe: Sistem Kurulum İlkesi
- Sistem Yapılandırılması ve Denge Sorunu
- Gerçekçi Değerlendirme
- Yönetişimin boyutları ve Çok Düzlemli Sistem
- Şirket Kültürü Analiz Yöntemleri
- Mevcut Duruma İlişkin Tespitler
- Özgün Yönetişim Katmanlarının Saptanması
- Paydaş Stratejik Amaçların Belirlenmesi
- Ortak Hedef Planlama Yöntemleri
- Sosyalleşmenin Zorlukları
- İnsan Değerleri ve Kavram Değişimleri
- İnsanileşme-İnsancıllaşma Tematiği
- Çok Katmanlı Yönetişimde Yönlenme
- İlişki ve Bağlantı Ayırımları
- Eşit Yaklaşım İlkesi
- Merkezden Yerelliğe Yönelimler
- Öz Eleştiri ve Yapıcılık
- Şirket Kültüründe Yenilenme
